De Chinese muntjak

De Chinese muntjak is een kleine hertensoort uit de onderfamilie van de muntjakherten.  Ze kwamen vroeger uit China, maar zijn op verschillende plaatsen in Europa ingevoerd.  Het zijn kleine dieren die niet hoger worden dan een halve meter en ongeveer 1 meter lang.  Mannetjes zijn steviger dan vrouwtjes.  De vacht is donkerbruin tot rood met een witte kin en keel.  De buik is gelig van kleur en de staart eerder ros.  Ze dragen een licht gewei dat erg kort is en maar uit één steel bestaat.  Het gewei is naar achter gericht.  Vrouwtjes hebben dat niet, maar enkel een bosje haar dat uitsteekt.  De dieren vallen op door hun hoektanden die als twee kleine slagtanden naar buiten steken. 

De muntjaks leven van bladeren, vruchten, bessen, eikels en kastanjes, maar ze lusten ook boomschors, gras en kruiden. Ze leven zowel overdag als in de nacht. Je ziet ze ook vaak alleen rondlopen. De dieren maken een blaffend geluid. Vooral de mannetjes doen dat in de paartijd. Als er gevaar is, maken ze een klikkend geluid en zetten ze hun staart rechtop. Vijanden zijn vooral vossen die het op de kalfjes hebben gemunt.

Na het paren worden de kalfjes geboren na 200 dagen. Het gebeurt wel eens dat de moeder twee nestjes heeft per jaar. De jongen hebben een gevlekte vacht zodat ze minder opvallen voor de vijand. De eerste weken blijft het zelfs heel stil tussen de struiken verstopt zitten. Tijdens die tijd wordt het gezoogd.

Bij ons komen de dieren voor in parken, maar ook enkele groepen in het wild.  Dat zijn dieren die ontsnapt zijn en op hun eentje verder overleven.  Ze kunnen in Europa goed overleven en hun aantal groeit verder uit.  In ons land wordt zelfs gedacht om de dieren af te schieten omdat ze hier eigenlijk niet thuis horen.  Ook omdat ze de herten die hier leven zouden verjagen. 

foto’s : unknown