soort

De hectordolfijn

hector's dolphin - cephalorhynchus hectori

De hectordolfijn is een soort dolfijn die voorkomt in Nieuw-Zeeland.  Hij is genoemd naar James Hector van het museum in Wellington.  Hij onderzocht het eerste dieren.  Er bestaat ook een ondersoort die leeft langs de kust van het Nieuw-Zeelandse Noordereiland.  Hun aantal wordt geschat op minder dan 100 dieren, waarvan 25 vrouwtjes.  Vooral de visvangst vormt een bedreiging voor de ondersoort.

Mannetjes worden tussen 120 en 140 centimeter groot en vrouwtjes iets groter.  Pasgeboren kalfjes zijn 60 centimeter als ze geboren worden.  De dolfijn is ter herkennen aan zijn grijze rug, zwarte staart, rugvin en flippers en witte buik, keel en flanken.  Hij heeft ogen die zwart omrand zijn.  Er is ook een zwarte vlek net achter het spuitgat. Tussen de flippers zijn er ook grijze banden te zien.

Het zijn erg speelse dieren.  Ze zouden meer dan 20 jaar oud kunnen worden.  Deze soort leeft in de zeeën en riviermondingen rond Nieuw-Zeeland.  Hij is nooit verder dan 8 kilometer van de kustlijn verwijderd.  Ze leven in water van minder dan 100 meter diep, vaak tussen rotsen.  Ze houden van modderige riviermondingen en ondiepe baaien.  Ze leven er in groepjes van 2 tot 8 dieren.  Hun voedsel bestaat uit kleine vissen en pijlinktvissen.  

Zoals vele dolfijnen zoekt ook de hectordolfijn soms mensen op.  Zo zwemt hij soms mee met langzame boten.  De dieren worden vooral bedreigd door de visserij waarbij ze in haringnetten verstrikt geraken.  Jaarlijks zouden tussen 110 en 150 dolfijnen zo het leven laten.  Naast haringnetten vormen ook sleepnetten, toerisme, vervuiling en verandering van het leefgebied bedreigingen voor de hectordolfijn.  Hun aantal wordt geschat rond de 7000 dieren komende van 26000 dieren begin jaren 70. 

foto’s : james shook, avenue