Zeekomma’s

Zeekomma’s worden ook wel tonkreeftjes genoemd en behoren tot de kreeftachtigen.  De naam komt natuurlijk van de vorm van deze diertjes die doet denken aan een komma.  Ze hebben een opvallend kopschild met een klein achterlijf en staartje.  Ze worden 1 tot 10 millimeter groot.  De aanhangsels dienen voor de ademhaling en de voeding.  Op het kopschild zitten twee ogen die vergroeid zijn tot één geheel.  Ze hebben ook zes paar monddelen die bestaan uit uitsteeksels, lobben en plaatjes.  Ze worden gebruikt als kieuwen.  Er zitten ook 5 paar loop- of graafpootjes aan het lijf. 

De meeste zeekomma’s komen voor in zout water zoals zeeën, maar enkele soorten leven ook in brak water of rivieren. Hoe dieper in de oceanen, hoe meer soorten zeekomma’s er te vinden zijn. Het diepste gaat tot 7000 meter diep. Ze houden van een zachte ondergrond met voldoende stroming. Ze graven zich in tot net onder de bodem.

Mannetjes en vrouwtjes verschillen van elkaar in allerlei versieringen zoals knobbels, stekeltjes en richels. Vrouwtjes zijn meestal groter in vorm en ook in aantal. Mannetjes kunnen dan weer beter zwemmen om het geschikte vrouwtje te vinden en te herkennen. Hiervoor gebruiken ze ook beter ontwikkelde ogen. Het paren kan enkele maanden duren. Gedurende die tijd blijven de twee aan elkaar vastzitten.

De meeste soorten leven maar 1 jaar of nog minder en kunnen zich in die tijd 2 keer voortplanten. Zij die in de diepzee leven, worden ook wat ouder. Ze voeden zich met organische deeltjes die ze uit het water filteren of die ze van zandkorreltjes schrapen. Zelf zijn ze samen met de vlokreeftjes een belangrijk deel van de voedselketen. Vooral platvissen en zalmen lusten wel zeekomma’s.

foto’s : hans hillewaert