De zwartstaarthaas

De zwartstaarthaas is een hazensoort uit de familie van de hazen.  Ze worden ook zwartstaartezelhaas genoemd en komen voor in het zuiden van de Verenigde Staten en Mexico.  Het is de meest voorkomende ezelhaas.  Ze hebben erg grote oren die 10 tot 15 centimeter lang kunnen worden.  Vandaar de naam ezelhaas die ze kregen.  De achterpoten zijn ook groot en hun vacht is geelbruin tot zandkleurig.  Onderaan zijn ze wit en de staart is bovenaan zwart tot aan de onderrug.  De dieren worden 45 tot 65 centimeter groot. 

De hazen komen voor op prairies en in woestijnen, weilanden en akkers.  Ze leven op vrij hete plaatsen en kunnen afkoelen door hun grote oren die dun behaard zijn.  Toch gaan ze liever ook schuilen voor de hitte en kruipen in hun hol.  Dat noemen we een leger.  Als de hitte vermindert, gaan ze op zoek naar voedsel zoals klavers en grassen.  In de winter knabbelen ze aan de houten en droge plantendelen. 

De grote vijanden van deze hazensoort zijn de coyote, de lynx, vossen, roofvogels, uilen en slangen.  Als er gevaar is, dan gaan ze zich heel stil houden.  Met hun grote oren horen ze de vijand al vrij vroeg aankomen.  Soms zie je ze in het hoge gras springen om goed te kunnen zien of er gevaar is.  Als ze lopen, halen ze tot 55 kilometer per uur en maken daarbij soms sprongen van 7 meter ver.  Tijdens het lopen en springen is telkens de vierde en de vijfde sprong een hoge sprong.  Zo komen ze even boven het gras uit om te zien of er gevaar loert.  Het zijn ook prima zwemmers.  Door met hun achterpoten te stampen op de grond, verwittigen ze elkaar om te vertellen dat er gevaar is. 

Na het paren leggen de vrouwtjes 1 tot 8 jongen.  Dat kan tot 4 keer per jaar gebeuren.  Als ze zin hebben om te paren, maken ze sprongen en achtervolgen ze elkaar.  De jongen worden na ongeveer 45 dagen geboren.  Ze zijn al behaard en hebben de ogen open.  Diep in het leger van de haas, liggen de jongen in een warm nest van haren uit de vacht van de moeder gemaakt.  Overdag gaat de moeder weg van het nest, zodat vijanden haar niet kunnen ruiken en opsporen.  Tijdens de nacht kunnen de jongen volop zogen.

foto’s : public, thomas schoch, dana krempels, pschemp