onderfamilie

Groefkopadders

crotalinae - pit vipers

De groefkopadders zijn een onderfamilie van de adders. Het zijn slangen waarvan er tot 175 soorten bestaan. Je vindt ze in Afrika, Azië, Noord- en Zuid-Amerika. De bekendste soorten zijn natuurlijk de ratelslangen. De lengte van de groefkopadders gaat van 50 centimeter tot meer dan 3 meter. Alle soorten zijn giftig en erg gevaarlijk voor mensen, maar de bosmeester is de allergrootste gifslang. Hun giftanden kunnen uitklappen om te bijten en inklappen als ze in rust zijn. Als ze gif bijten, dan kauwen ze ook. Vele beten bij mensen lopen slecht af.

Hun kop is driehoekig en tussen de ogen zit een groef waarmee ze kunnen voelen of er een prooi in de buurt is. De prooi geeft warmte af en de adders voelen dit. Dus zelfs al is het volledig donker, dan nog kan de slang perfect toeslaan. Het kleinste verschil in warmte voelen ze aan. Ook boa’s en pythons kunnen dit, maar hebben de groef in hun mond zitten en niet tussen de ogen. Elke prooi die voorbijkomt, wordt gepakt en opgegeten. Ze kunnen soms uren op een zelfde plaats liggen om al wie passeert te grijpen.

De groefkopadders leggen eieren, maar de jongen komen in de buik al uit het ei. Zo komen de jongen zonder ei ter wereld. Zij zijn al dadelijk giftig en kunnen al prooien doden. Maar toch blijven ze nog bij de moeder tot ze voor het eerst zullen vervellen. Alleen de bosmeester zijn jongen komen niet in de buik uit het ei. De moeder bewaakt haar eieren tot ze allemaal zijn uitgekomen en verzorgt nadien de jongen. Maar uitbroeden zoals de vogels dat kunnen, doen ze niet. Daarvoor is hun lichaam te koud.

Bij de jongen zit er op de staart een lichter puntje. Dat wordt gebruikt om makkelijker prooien te lokken. Als ze groter zijn, verdwijnt dit puntje. Veel groefkopadders houden een winterslaap en liggen heel dicht bij elkaar om de warmte te bewaren.

foto’s : tad20d, ayo, sunagar, mackay