Wasbeerhonden

De wasbeerhond is een zoogdier uit de familie van de hondachtigen.  Het is de enige soort binnen het geslacht van de wasbeerhonden.  Ze worden ook marterhond genoemd.  Ze komen vanuit het Verre Oosten, maar leven nu ook in het oosten van Europa.  Daar zijn de dieren uitgezet en hebben er stilaan hun plaats in de natuur gevonden.  De naam heeft hij gekregen omdat hij sterk lijkt op een wasbeer, maar het is eigenlijk een hond.  Ze zijn groter dan de wasbeer en hebben een kortere staart en oren.  Ze worden 50 centimeter lang met een staart die ongeveer 15 centimeter lang wordt.  Hun vacht is geel tot bruin van kleur.  De kop is zwart en wit gekleurd.  Het lijkt alsof ze een mooi masker op hebben.  In de winter wordt de vacht dikker en krijgen ze een dikke vetlaag.  Zo zien ze er ronder uit dan in de zomer.  De zomervacht is dunner. 

Het zijn nachtdieren die leven van knaagdieren, amfibieën, hagedissen, vissen, insecten, vogels en ook vruchten, noten en knollen.  Ook aas en afval wordt gegeten.  En in de herfst zijn het vooral bessen die ze eten.  Als het erg koud is in de winter, houden ze een winterslaap.  Het is de enige hondachtige die dit doet. 

Ze leven in paartjes of in familiegroepjes met verschillende jongen. Hun hol is meestal dat van een vos of een ander dier die het heeft achter gelaten. Ze kunnen ook zelf een hol maken onder de wortels van een boom of boomstammen. Ze hebben ook een aparte plaats waar ze samen gaan plassen.

Het paren gebeurt in de vroege lente waarna het vrouwtje tot 60 dagen haar jongen draagt.  Dat kan een nest zijn van 2 tot 19 welpjes.  Zowel mama als papa zorgen voor de jongen.  De eerste winter blijven ze nog gezellig bij de ouders.  Na 10 maanden kunnen ze zelf gaan paren.  In de natuur worden de dieren 3 tot 4 jaar oud.  Ze hebben ook één belangrijke vijand : de wolf. 

De dieren leven in de bossen bij rivieren waar dichte struiken zijn. De dieren in Europa zijn waarschijnlijk dieren die ontsnapt zijn uit een kwekerij. Maar ze zijn ook uitgezet om achter hen te kunnen jagen voor hun pels. Bij ons komen ze bijna niet voor, maar in Duitsland komen ze meer en meer voor. Ze zijn hier erg schadelijk voor de natuur omdat ze hier eigenlijk niet thuis horen.

In China worden deze dieren nu nog gekweekt voor hun pels om er jassen van te maken.  Er bestaan drie ondersoorten : de Siberische wasbeerhond, de Chinese wasbeerhond en e Japanse wasbeerhond. 

foto’s : manfred dohmen, pkuczynski, zefram