soort

De guadeloupezeebeer

arctocephalus townsendii - guadalupe fur seal

De guadeloupezeebeer is een soort oorrob uit de onderfamilie van de zeeberen.  De soort komt niet voor op het Caribische eiland Guadeloupe, maar op Isla Guadalupe, een eilandje voor de westkust van Mexico.  De soort is dichte familie van de juan-fernándezzeebeer. 

Mannetjes worden ongeveer 180 tot 190 centimeter groot en wegen 100 tot 170 kilogram zwaar.  Vrouwtjes worden ongeveer 120 tot 140 centimeter groot en 45 tot 55 kilogram zwaar.  Het volwassen mannetje is donker grijsbruin tot grijszwart van kleur.  De haren in de manen zijn vaak lichter van kleur.  Hierdoor lijkt de kop en de nek geelbruin of grijsbruin van kleur.  Mannetjes hebben een grotere kop, met een lange, puntige snuit. 

De soort leeft van pijlinktvissen en lantaarnvissen.  Tussen midden juni en augustus vindt de paartijd plaats.  De dieren verzamelen op de stranden om te werpen en te paren.  Dat is de enige periode dat ze op het land komen.  De rest van de tijd leven ze op zee.  De zeeberen houden van rotskusten met overhangende rotsen of grotten om hun jongen te werpen.  Het vrouwtje krijgt één jong per worp, drie tot zes dagen nadat zij het water heeft verlaten.  Het jong kan al direct na de geboorte zwemmen, maar zal dit alleen in geval van nood doen.  Het vrouwtje paart al binnen een week opnieuw nadat ze haar jong kreeg.  Het jong wordt acht tot elf maanden lang gezoogd. 

De zeebeer plant zich enkel voort op de rotsige kusten van Isla Guadalupe.  Vroeger kwam hij ook voor op eilandjes voor de kust van Californië.  Verdwaalde dieren worden soms aangetroffen langs de kust van Californië, Mexico en in de Golf van Californië. 

Hun aantal bestaat uit zo’n 20.000 dieren.  In de 19e eeuw was de soort bijna uitgestorven door zeehondenjagers, die op de dieren voor de pels jaagden. In 1892 waren er nog maar zeven dieren bekend en rond 1900 werd de soort zelfs als uitgestorven beschouwd. In 1928 werden echter twee mannetjes ontdekt, die werden verkocht aan de San Diego Zoo.  Vanaf dat moment werden weer zeeberen waargenomen in het wild.  De soort is nu flink in aantal toegenomen, maar echte nog niet helemaal veilig.  Het gebied waar ze voorkomen, is vrij klein.  De minste ramp of andere verstoring kan fataal zijn voor deze guadeloupezeeberen.

foto’s : public, jaime rojo,