soort

De sidderaal

electric eel - electrophorus electricus

De sidderaal is een zoetwatervis die voorkomt in de rivieren Amazone en Orinoco van Zuid-Amerika.  De vissen behoren tot de mesalen en staan bekend voor de stroomstoten die ze geven.  Ze gebruiken die om zich door het donkere water te bewegen.  Om de 20 tot 50 seconden kunnen die stoten opgewekt worden.  Het lichaam lijkt eigenlijk één lange staart zonder rugvin en een lange aarsvin onderaan.  Het kunnen erg lang worden, makkelijk 250 centimeter groot en tot 20 kilogram zwaar.  Hun zicht is slecht, maar ze vinden hun weg met zwakke stroomstootjes. 

De stroom wordt opgewekt door elektrische cellen die als batterij kunnen dienen.  Zo kunnen ze tot 500 volt opslaan als volwassen vis en tot 100 volt als jong dier.  Doordat ze vaak in modderige rivieren proberen te overleven, kunnen ze ook ademen buiten het water.  Het water heeft daar zo weinig zuurstof dat de vissen geen andere keuze hebben.  Doorheen de jaren hebben ze zich zo ontwikkeld.  Ze ademen lucht in langs de bek door hun kop even boven water te houden en ademen lucht uit door hun kieuwen. 

foto’s :sloth