De mantelbrulaap

De mantelbrulaap is een soort brulaap die zijn naam kreeg door de lange haren op zijn rug.  Ze zijn lichter gekleurd en liggen als een mantel over zijn rug.  Hij ziet hiermee een beetje anders uit dan de andere brulapen.  De kop is stevig en het gezicht is zwart gekleurd.  Ze worden 50 centimeter groot met een staart die even lang wordt.  Die wordt gebruikt als extra steun als ze door de bomen klauteren.  Ze dienen ook als grijpstaart.  Mannetjes zijn groter dan vrouwtjes.  De apen worden tot 25 jaar oud. 

Je vindt deze apen van het zuiden van Mexico tot in Peru en Colombia.  Daar vind je hen tussen mangroven en in regenwouden soms tot meer dan 2000 meter hoogte.  Het zijn dagdieren die wel al voor de zon opkomt, beginnen met hun gebrul.  Ze zijn tot 5 kilometer ver te horen.  Ze klauteren door bomen en struiken en komen erg weinig op de grond.  Soms moeten ze ook rivieren overzwemmen.  Tijdens de nacht slapen ze in de toppen van de bomen.  Een echt nest bouwen ze niet, maar kiezen een dikke boomtak uit.  Elke nacht kiezen ze een andere slaapplaats.  Groepen bestaan uit 5 tot 50 apen waarbij enkele mannetjes de leiders zijn.  De oudste apen zijn minder belangrijk in de groep.

Als ze vijanden opmerken onder aan hun boom dan plassen ze vaak vanuit de boomtop op hun vijand.  Zo proberen ze hem te verjagen.  Hun voedsel bestaat uit bladeren, bloemen en fruit waaruit ze ook hun drinken halen.  Het grootste deel van de dag liggen ze te rusten om hun eten te laten verteren. 

Voor het paren zoekt het mannetje zijn vrouwtje door snel met zijn tong heen en weer te bewegen.  De vrouwtjes raken hier opgewonden door.  Het paren zelf gebeurt supersnel waarna het vrouwtje 6 maanden zwanger is.  De jongen zijn zilvergrijs van kleur en klampen zich direct aan de moeder vast.  Vijanden zijn vooral slangen, roofvogels en katachtigen.  Het gebeurt ook dat nieuwe leiders van de groep alle jongen doden die niet van hem zijn. 

foto’s : hans hillewaert, tim ross, leonardo fleck